DE ZEVENDE KRACHT Tweemaandelijks tijdschrift van Streekvereniging Zenne en Zoniën
DIT IS ONZE 186 ste!
Contact opnemen kan via 02/380.06.38 of 02/356.24.78.
zenne.zonien@edpnet.be zevende.kracht@telenet.be
http://www.zenzo.tk
Jaarabonnement: vanaf 9 € per jaargang op rekeningnummer 422-1092241-83
vu R Swalens Meidoorn 17 1652 Alsemberg
Medewerkers aan dit nummer: Willy Defranc, Roger Swalens. Andere bronnen: Vlaamse Volksbeweging, HVK, Natuurppunt
Overname teksten toegestaan en aanbevolen, enkel met bronvermelding
Gedrukt op milieuvriendelijk papier
Ledenadministratie Willy Defranc Terlaak 13 1651 LOT tel. 356.24.78
Secretariaat Paula Deboeck, Kamerijkbos 60 1501Buizingen
In dit nummer ondermeer:
*Stappen tijdens de novemberfeestdagen
*Langs de taalgrens in Bellingen
*Natuurgidsen Zuidwestbrabant nog altijd stevig op stap in 2009
*Ergens te velde in Vorst
*Nieuwe treinhaltes in de maak
*Perswijs
*Trammuseum Schepdaal in het nieuw
*Landelijke rust opgeofferd aan toenemend vliegtuiglawaai
*Dag van de Natuur
*
meer lezen
Stappen tijdens de novemberfeestdagen woensdag 11 november 2009: Corridorwandeling in Sint-Genesius-Rode
We gaan eens kijken of de herfst zijn intrede gedaan heeft in de zuidelijke Zennevallei . Daarvoor trekken we naar Sint-Genesius-Rode. We bekijken een streek die sinds eeuwen adellijk bezit was van de heren van Zevenbronnen, Terkluizen en Revelingen.
Krijgen we een antwoord op de vraag of deze heren toen reeds dachten
aan een corridor ?
We flirten ook even met de buurgemeenten van Sint-Genesius-Rode.
Bent U te vinden voor een midweekwandeling dan geeft Streekvereniging Zenne en Zoniën U gaarne afspraak op woensdag 11 november om 13 uur aan de Sint-Genesiuskerk in de Dorpsstraat (centrum) te Sint Genesius Rode voor een toffe corridorwandeling.
Info : Willy Defranc 02/3562478 zenne.zonien@edpnet.be
zondag 15 november 2009: verkenning van de Kwadebeekvallei in Sint-Genesius-Rode
We wandelen in de sprookjesachtige omgeving van de Kwadebeekvallei, de groene long van Rode. Op twee à drie langzame hellingen na is de weg volledig vlak. Er wordt gewandeld langs voetpaden en verharde wegen en voor de helft langs bos- en veldwegels. Stevig en waterdicht wandelschoeisel is wel nodig.
Waar : Vertrek St Genesiuskerk Dorpsstraat St Genesius Rode.
Info bij Roger en Willy op 02/3562478 of op roger.defranc@edpnet.be
Langs de taalgrens in Bellingen Op stap in Bellingen via St Renelde en terug naar Bellingen, of de taalgrenswandeling . Want Sint Renelde is de Vlaamse naam voor Saintes en Bierghes wordt Bierk en Tubize wordt Tweebeke genoemd.
Een grens is een fictief iets dat een ruimte in twee verdeelt. Een landgrens kan je soms zien aan de grenspalen, enkele mooie zijn er overgebleven aan de grens van Nederland en België. Een taalgrens is een fictieve lijn uitgedokterd op beleidsburelen. Nog maar goed dat ze enkel op papier bestaat, want anders zou er weer een mooi wandelgebied ontsierd worden.
Je kunt het van nature uit een echte landschapswandeling noemen.
Met zijn vieren zijn we op zaterdag 26 september deze streek gaan verkennen. Maar met zijn vieren, maar ja zoiets heb je niet in de hand als er overal andere najaarsactiviteiten zijn. En nochtans hadden we het zonnetje meegebracht. Maar niet getreurd, we hebben van de streek heel wat opgestoken. Via de OLV kerk van Bellingen en boerderij Cantimpré ging het spoedig via een binnenwegje langs huize (vroeger abdij en nu de lagere school)) Terloo richting Waals Brabant.
Het landschap wordt doorsneden door verschillende beken. Onzichtbaar water voor het oog, maar mooi afgezoomd met de zo typerende knotwilgen in de streek. En wat een namen, we halen er twee uit de hele reeks : de Bellingenbeek en de Ri Plantin Bois. Verder zie je in de weidse landschappen in de verte de kerktorens van Bogaarden, Heikruis en volgens de ene wandelaar deze van Saintes, volgens een andere wandelaar deze van Bierghes. De gemeente Bierk telt twee kerken en deze van St Renelde zou in een dal liggen. Moeilijk te zien vanuit het landschap zeggen de wandelaars ons. Bij helder weer, wat we dus hadden op 26 september is ook de witte bol van Kester perfect zichtbaar.
Verder is de wandeling zo interessant omdat je wandelt langs oude vierkantshoeven, die hun eigen geschiedenis hebben. De Roskamhoeve, Hof ter Reigersdale – waar ooit het boek van Gerard Walschap ‘Ons Geluk’ werd verfilmd – kasteel Den Dael en in Waals Brabant het Mussainkasteel.
Stilaan maak je ongemerkt de overstap over de taalgrens. We zijn in de wijk Trop. Teveel gissingen betreffende de betekenis van deze lokale naam zijn in omloop. Kleine Landschap Elementen met hun typische flora en fauna vergezellen ons verder op de wandeling. Buizerd en andere kleine zangvogels en de herfstbloemen doen hen eer aan. Onze wandelaars overtuigen ons om eens een kijkje te nemen op de chemin de l’école. Wie de geschiedenis ervan wil kennen moet maar eens de kalender van de Natuurgidsen Zuidwestbrabant 2010 in het oog houden.
En zo zijn we stilaan op weg terug naar de Trapstraat in Bellingen. Met een blik op de restanten van WOII komen we aan de OLVkerk. Een toffe wandeling zeiden onze metgezellen. Wijzelf, de verkenners, die de wandelingen enkele malen hebben afgestapt – en bijna nooit 5 mensen en 5 auto’s tegelijkertijd hebben ontmoet tijdens die tochten – hebben nooit geweten dat het zo kort bij Brussel heel stil kon zijn. Maar soms kan de stilte verstoord worden door de overvliegende vliegtuigen, die hun verplicht rondje over de streek moeten maken.
>
WIELS We passeren er soms met de trein van Halle en andere stopstations tot aan de ‘Midi’, of met autobus 50 via Lot en Ruisbroek naar de Midi om naar de vroegmarkt te gaan. Maar wie kent nog de geschiedenis van de heerlijk schuimende ‘Forst’ die ze bij café ‘Jurion’ op de Vorstesteenweg in Ruisbroek schonken. Onderstaand een beetje duiding van wat je nu in de gewezen brouwerij van Wielemans-Ceuppens kan vinden.
Wiels is noch een museum noch een kunsthal of een paleis voor schone kunsten, maar een instelling die in één en hetzelfde gebouw en rond kunst de functies van presentatieplek, werkplaats en kunstedu¬catieve werking integreert.
Traditie
Veel brouwerijen koesteren vanuit een zorgvul¬dig opgebouwde traditie een langdurige gistcul¬tuur en laten de tapkranen stromen tot in de eeu¬wigheid. Soms, na generaties van smaakuitwis¬selingen, haalt een brouwer de stekker eruit en stopt de bedrijvigheid voorgoed. Alleen uitzon¬derlijke brouwerijen in uitzonderlijke monumen¬ten schijnen te blijven gisten tot vele jaren na hun sluiting en weten in sommige gevallen zelfs een nieuwe dynamiek uit het gedoofde vuur onder de stookketels te puren. Zo een instelling is Wiels te Vorst. Wiels is exemplarisch : na een voorspoe¬dige en welvarende loopbaan in de nationale en internationale brouwerijwereld is de site aan een tweede, artistiek geïnspireerd leven begonnen, met name dat van cultuurhuis waarin de moderne stormen naar hartenlust mogen bruisen.
Geschiedenis
De familie Wielemans-Ceuppens was wellicht de eerste die de stormloop van de mierzoet gegiste brouwgiganten in de tweede helft van de vorige eeuw voelde naderen. Schakelden de meeste Brusselse geuzestekers echter slechts na de Tweede Wereldoorlog over op het brouwen van bieren van lage gisting, dan kwam deze familie al in 1887 op de proppen met bieren van het Pils¬ner en Munchener type, twee lichte brouwsels waarvoor de familie inspiratie ging zoeken in pils¬landen Duitsland en Oostenrijk. Het lichtblonde brouwsel met de vederlichte witte schuimkraag ging het glas in als een Wielemans, maar werd al gauw gedronken als een sympathieke Wiels. De brouwzaken liepen zodanig gesmeerd dat de Brusselse architect Adrien Blomme (1878-1940), naar eigen zeggen 'een niet modernist van het eerste uur' en bouwer/ontwerper van onder andere Cinema Metropole in Brussel-Centrum aangesproken werd om een gloednieuw gebouw op te richten in de Van Volxemlaan te Vorst. Het werd een prestigieus brouwgebouw.
Definitief
Prestigieus is het gebouw tot vandaag, met een uitstraling die zelfs vanuit de trein die tussen Brussel-zuid en Denderleeuw pendelt te zien is. Met twee keer vier brouwkuipen op rij was de brouwzaal ongetwijfeld een van de grootste van Europa. De toren was en is een baken van herken¬ning in het zich eerst traag en vervolgens almaar sneller ontwikkelende stedelijke landschap. Gou¬den jaren braken schuimend aan.
De brouwerij werd de 'Blomme' genoemd, de omzet groeide en een nieuwe gistcreatie, de zogenaamde Forst, schoof als exportbier in steeds massaler hoeveel¬heden Belgenland uit. Met het doven van de jongste wereldbrand kwam de bodem van het glas evenwel onverwacht en verbijsterend snel in zicht. Wiels zou zich nooit herstellen van de klap toegebracht door de oorlog. Het ging berg¬afwaarts en geen enkele remedie en geen enkele ingreep, hoe ingenieus ook bedacht, bracht soe¬laas. In 1988 was het einde van Wiels definitief in zicht. Hoewel : wat heet definitief?
Het Brussels hoofdstedelijke gewest nam de brou¬werij in 2001 over en maakte er een Centrum voor Hedendaagse Kunst van. Het resultaat is verbluf¬fend. Wiels is noch een Museum noch een Paleis voor Schone Kunsten, maar een complementair en innovatief instituut waar een concentratie en diversiteit aan activiteiten wordt voorzien. Het is een kunstenoord waar het presenteren van hedendaagse beeldende kunst in zijn volle band¬breedte en een breed publiek met de ontwikke¬lingen en topics van de kunst in contact brengen, de doelstellingen zijn. De bezoeker moet ervan in het café-restaurant en de expositiezalen proe¬ven om het sprookje van Wiels te geloven.
Info : Wiels, Centrum voor Hedendaagse Kunst, Van Volxemlaan 354, 1190 Brussel-Vorst, www.wiels.org Gedurende de tentoonstellingen open van woensdag tot en met zaterdag van 12 u tot 19 u, op zondag van 11 u tot 18 u. Gesloten op maandag en dinsdag.
Nieuwe treinhaltes in de maak In de vorige Zevende Krachten hebben we al uitvoerig nieuws gebracht over het reilen en zeilen, over de voor- en de nadelen, over het prijskaartje en nog andere factoren die het GEN in de streek bepalen.
Nu hebben we het even over de mogelijke ‘nieuwe’ treinhaltes op de verschillende spoorlijnen die de NMBS voor de uitbouw van het GEN zal gebruiken.
Lijn 124: Linkebeek – Nijvel (Nivelles)
In het kader van de uitbouw van het GEN rond Brussel voert Infrabel grote werken uit op lijn 124 Brussel-zuid – Charleroi : tussen Linkebeek (waar een vertak¬king ligt naar lijn 26 Schaarbeek - Halle) en Nijvel zullen de treinen binnen enkele jaren gebruik kunnen maken van vier sporen, naar analogie met de lijnen 36, 50A en 161.
Net zoals op lijn 161 is het hier niet mogelijk om zomaar twee sporen aan elke kant van de lijn aan te leggen, dit om onteigeningen tot een minimum te beperken. Alle stations en stop¬plaatsen worden heraangelegd, er worden zelfs twee nieuwe stopplaatsen voorzien :
- Moensberg op lijn 26 Schaarbeek – Halle (zie tekening hieronder);
- Braine-Alliance, tussen Braine-l'Alleud en Lillois, waar de ring rond Brussel over lijn 124 gaat. Dit biedt pendelaars een interes¬sant alternatief om naar hartje Brussel te rei¬zen!
Momenteel wordt er op twee fronten gewerkt : tussen Waterloo en Braine-l'Alleud verbreedt men de bedding en de bruggen, in Nijvel werkt men aan de eerste fase voor de om¬bouw van het station, die onder andere in een grote parking voorziet.
Op veel plaatsen bouwt men naast de sporen zogenaamde groene muren : een speciale constructie, opgevuld met aarde, waarin plan¬ten kunnen groeien. Waar het niet mogelijk is muren te plaatsen, bijvoorbeeld waar de lijn op een ophoging loopt, bouwt men viaducten. Zowel op de muren als op de viaducten brengt men geluidsabsorberende panelen aan. Op die manier tracht men de audiovisuele impact voor de omwonenden zoveel mogelijk te be¬perken.
Nieuwe stopplaatsen
De nieuwe stopplaatsen in de Brusselse regio voor het GEN zijn gekend : Ceria¬-Coovi (L50A), Josaphat (L26), Arcaden (L26), Mouterij (L26/161), Ganshoren¬-Expo (L50 tussen Jette en St-Agatha-¬Berchem), Klein Eiland (L28 tussen Brus¬sel-zuid en Brussel-west) en Pannen¬huis (L28).
Andere mogelijke stopplaatsen worden onderzocht:
- op lijn 26 : Lycée Français en Jamblin de Meux;
- op lijn 50 : Verboeckhoven en Trooz;
- op lijn 50A: Erasmus;
- op lijn 124 : Wielemans;
- op lijn 161 : Sint-Joost en Rogier.
Perswijs Rik Van Cauwelaert over Brussels Metropolitan Region (Knack 23-09-2009):
De Brussels Metropolitan Region wordt het nieuwste glijmiddel, zo hopen ze stilletjes in de federale regering, om alsnog het probleem Brussel-Halle-Vilvoorde opgelost te krijgen. Want het gaat hier om een feitelijke uitbreiding van Brussel, zeg maar een raid op de groene vastgoedreserves van Halle-Vilvoorde en de nationale luchthaven in Zaventem.
________________________________________
MIchel Doomst over Brusselse Metropool (BMR van werkgevers) (Het Nieuwsblad 09-09-2009):
Zolang het arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde niet wordt gesplitst en zolang men de eigenheid van de Vlaamse rand niet respecteert, zie ik "Brussels Metropolitan Region" niet werken.
Trammuseum Schepdaal in het nieuw
De fraai gerenoveerde tramsite in Schepdaal is na tien jaar opnieuw toegankelijk voor het publiek. Het museum geeft de geschiedenis van de stoomtram, de dieseltram en de elektrisch aangedreven tram weer. De buurtwegenstelplaats van Schepdaal was de eerste in Brabant. Aanvankelijk werden trams voor personen en goederentransport benut. De fameuze boerentrams moesten de landelijke regio’s ontsluiten. Maar de tram maakte geleidelijk aan plaats voor de bus.
Vanaf 1962 werd de stelplaats van Schepdaal uitgebouwd tot een trammuseum. In 1999 ging het dicht voor dringende restauratie. Het pronkstuk in Schepdaal is het koninklijk rijtuig dat speciaal werd gebouwd voor koning Leopold II en zijn gevolg. Kenmerkend zijn de vergulde kroontjes, het geslepen glas en de luxueuzere inrichting.
Het museum in Schepdaal is uniek in Europa. De oorspronkelijke buurtwegenstelplaats is nog intact met het stationsgebouw, de watertoren, het hout- en zandmagazijn, het lampenmagazijn en de smidse.
Info : tramsite Schepdaal Ninoofsesteenweg 955 www.tramsiteschepdaal.be
Landelijke rust opgeofferd aan toenemend vliegtuiglawaai Bij mooi zonnig weder in de loop van het jaar en vooral in de oogstmaand zien we kleine en grote vliegtuigen over de Zennevallei en het Pajottenland vliegen. Daar moeten we ook nog aan toevoegen dat we ze ook ‘heel goed’ horen overvliegen. Soms krijgt onze vereniging een vraag of we hier in de streek ook onze slaap moeten laten voor dit soort van lawaai. Vooral in 2008 was er enige commotie ontstaan door een vliegtuigongeval op de landingsbanen van Zavemtem, waardoor er boven onze streek meer vliegtuigen overvlogen dan normaal. Maar ook in 2009 zien we nog altijd vliegtuigen een grote bocht beschrijven te beginnen van Sint Pieters Leeuw, over Beersel en Halle. Laatstleden waren we aan het wandelen op de taalgrens tussen Pepingen en Sint Renelde en ook daar kan je aan sightseeing doen wanneer het overvliegende vliegtuigen betreft naar Brussel.
In dit artikel proberen we een sfeerbeeld te geven van welke factoren er allemaal komen kijken bij vliegtuiglawaai. Alles heeft te maken met de weersgesteldheid en de veiligheid.
De bewoners van de Zennevallei en het Pajotten¬land zullen in de toekomst bij oostenwind altijd worden gestoord door laagvliegende toestellen, voor de exploitatie van de luchthaven van Zaventem. Het cri¬terium voor het gebruik van de start- en landingsbanen is de veilig¬heid, op basis van de windrichting. Dat zeggen de beleidsmensen. Daar komt nog bij dat men rekening ‘moet’ houden met het fameuze spreidingsplan en de eventuele uitbreiding van de luchthaven. Met het spreidingsplan willen de beleidsmensen komen tot vier of zelfs vijf nachten zonder op¬stijgingen voor de omwonenden van het verlengde van de startba¬nen van de luchthaven van Zaven¬tem. De mensen in het verlengde van banen 20 en 25 zouden zo vier opeenvolgende kalme nachten en een extra kalme nacht tijdens de week kennen. Het plan voor de spreiding van de vluchten heeft het echter enkel over opstijgende vlieg¬tuigen en niet over de landingen. Maar de opmerking dat de banen zullen worden benut volgens de windrichting en de windkracht maakt duidelijk dat er meer gebruik zal worden gemaakt van de lan-dingsroute over het Pajottenland en de Zennevallei en het noordelijke deel van het hoofd¬stedelijk gewest.
De meeste klachten van geluidshin¬der veroorzaakt door de laag vlie¬gende toestellen, komen meestal van Dilbee¬k. Om de drie minuten komt er een vliegtuig laag over Dilbeek gevlogen.
Maar ook in Halle liepen in 2008 meer klachten binnen dan anders over vliegtuiglawaai bij het stadsbestuur. Ook hier heeft dit alles te maken met de aan¬vliegroutes van de vliegtuigen door het mooie zomerweer. Bij oostelijke winden vliegen landende vliegtuigen ook over Halle, afhankelijk of de wind uit het zuidoosten tot het noordoosten komt. Wanneer de wind opnieuw uit het zuidwes¬ten komt, zoals meestal het geval is, dan zijn het de opstijgende vliegtuigen die over Halle vlie¬gen. Deze toestellen bereiken sneller een grote hoogte zodat ze minder hinderlijk zijn.
Een stadsbestuur heeft in principe geen enkele bevoegdheid of verantwoordelijkheid voor het vliegverkeer boven haar grond¬gebied.
Niet alleen boven de Zennevallei en het Pajottenland, maar ook de bevolking ten oosten van Brussel, waaronder de gemeenten Herent en Bertem, hebben te maken met toenemend vliegtuigla¬waai door verschui-vingen in het vliegpatroon van de luchthaven in Zaventem.
Nu landen de piloten bij oosten¬wind op zicht, omdat de landings¬baan niet beschikt over een ILS (In¬strument Landing Systeem) waar¬mee de toestellen automatisch wor¬den binnengeloodst. Deze uitrusting staat al jaren op het bud¬get maar nu zou de investering (2,2 miljoen euro) in 2009 moeten operationeel zijn. De actiegroep vreest dat er dan bij het minste zuchtje oostenwind van deze landingsbaan gebruik zal wor¬den gemaakt.
Uit veiligheidsoverwegingen ma¬ken grote toestellen een grote bocht rond Brussel, maar de kleine toestellen draaien nu al vanaf Grimbergen en overvliegen dan het centrum van Brussel en het station van Schaar¬beek. Aan een ritme van 350 vlieg¬tuigen per dag worden ontzettend veel mensen gehinderd en is deze route niet zonder gevaar.
Stilaan maar zeker groeit het protest
Denderende vliegtuigen hiel¬den in 2008 heel wat Dilbekenaren uit hun slaap. De geluidshinder van laag over¬vliegende toestellen, werkt almaar meer bewoners van het Pajottenland op de zenuwen. Maar ook de Zennevallei en de oostelijke kant van Brussel. En daarmee is de kring van het vliegtuiglawaai van de ring rond Brussel bijna gesloten. En dat gaat in 2009 verder, misschien niet meer aan het ritme van 2008, maar bij het schrijven van dit artikel op een dinsdagnamiddag in september 2009 zijn er hier toch al drie vliegtuigen op tien minuten tijd overgevlogen. Met de verrekijker bij de hand kan je gemakkelijk de vliegtuigmaatschappij achterhalen.
Niemand in de regio gelooft nog dat de vele overvliegen¬de toestellen enkel het ge¬volg zijn van het warme weer en de aanhoudende oostenwind. Zowel in 2008 en 2009, maar ook de jaren daarvoor, maken de vliegtuigen een wijde bocht rond Brussel en overvliegen de Zennevallei, het Pajot¬tenland en een deel van Waals Brabant voor de landing op Zaven¬tem. Ze scheren op lage hoogte over het gebied.
Dat de vliegtuigcrash in 2008 voor meer last gezorgd heeft is te begrijpen. De dwarsbaan van het vliegveld kon niet worden benut, noodzakelijk om de lan¬dingsroute over de westelijke re¬gio van Brussel te gebruiken. Toch is het duidelijk dat de nieuwe aanvliegroute naar de toekomst toe, meer en meer zal worden gebruikt. Tot ergernis van de bewoners die hun landelijke rust verstoord zien.
Vliegtuigen naderen Zaventem via een brede trechter over de Zennevallei en het Pajottenland.
Een directielid van Brussels Air¬lines bevestigt dat de huidige vliegroute boven de Zennevallei en het Pajottenland het gevolg is van een nieuw sprei-dingsplan. Daarbij mag men niet langer via de oostrand landen, om dwangsommen aldaar te vermij¬den. De spreiding houdt twee maatregelen in : toestellen die an¬ders via Aarschot aanvliegen en landen, vliegen nu de luchthaven voorbij op 2000 meter hoogte en keren dan boven Aalst en Affli-gem (kleinere toestellen) of ma¬ken een ruimere bocht naar Halle om dan toch via de oostrand te landen. Die grote bocht is alsnog noodzakelijk omdat de thans ge¬bruikte landingspiste nog niet is geautomatiseerd, anno 2008. De andere toe¬stellen, komende uit het zuiden, het westen en (deels het noorden) moeten aanvliegen via Ninove en ¬Roosdaal.
Maar ook de luchtvaartmaat¬schappijen zijn niet opgetogen met het spreidingsplan en de ‘sightseeing' boven Brussel en de Zennevallei en het Pajottenland. Met de dure brand¬stof trachten ze de vluchtduur te beperken maar nu betekent het verplichte rondje Brussel zeven tot negen minuten langer vliegen.
Experiment met nieuwe landingsroute bij warm weer doet stof opwaaien
Toeval of niet, maar op een zaterdag in juli 2008, heeft men blijkbaar één en ander uitgetest. Werkend in de tuin scheerde in Lot omstreeks 14 uur, om de 2 à 3 minuten een aantal vliegtuigen boven onze kop. Toch een spektakel zoiets, maar dat bleef duren tot 18 uur, en dan hield het op.
Blijkbaar wou men één en ander uittesten voor de scheervluchten over de Zennevallei en het Pajottenland en het cen¬trum van Brussel die allengs dagenlang worden opgeschrikt door laag overvliegende toestellen. Het warme weer maar ook nieuwe aanvliegroutes ver¬plichten de piloten hun lan-dingsprocedure over de streek in te zetten. De bewoners klagen over felle geluidshinder.
Het wordt een zonnig maar geen rustig weekend voor de inwoners van onze regio. Met het aanhoudende warme weer scheren de vliegtuigen laag over Af¬fligem, Liedekerke, Roosdaal, Len¬nik en Dilbeek en soms ook over Beersel en Halle, was een krantenkop in 2008.
Heel wat inwoners van deze ge¬meenten vragen zich af of er een nieuwe vliegroute in gebruik werd genomen. De toestellen vliegen soms maar een paar honderd meter boven hun hoofd. Vliegtuigspotters hoeven zich niet naar Zaventem te verplaatsen, want je kunt met het blote oog zelfs de lucht¬vaartmaatschappij en de kentekens van de toestellen lezen. Volgens Guy Visele van de luchtver¬keersleiding Belgocontrol kan bij oostenwind de meest gebruikte aanvliegroute vanaf Leuven niet worden benut omdat de toestellen tegen de wind moeten landen en opstijgen. Daarom maken ze een ruime bocht over het Pajottenland en landen ze vanaf Diegem. Dat er gedurende bepaalde periodes van de dag geen toestellen overvliegen, heeft dan weer te maken met wind die vermindert in kracht of gaat lig¬gen. In de loop van de dag neemt de wind in kracht toe, 's avond gaat hij meestal liggen.'Dit is nooit eerder gezien, ook niet toen er de voorbije jaren uitzonder¬lijk lange periodes van oostenwind waren. Mochten ze aan de inwoners van de Zennevallei en het Pajottenland verteld hebben dat er een nieuwe luchthaven Brussels West Airport werd ge¬opend, dan zouden ze het nog geloofd hebben. Van de rustige Zennevallei en het Pajottenland is hier al enige tijd geen sprake meer. Veel bewoners zijn niet opgetogen over deze toestand. Uiteindelijk ga je niet ‘op de buiten’ wonen om gehinderd te worden door een luchthaven die pakweg 30 km ver¬derop ligt. Stil¬aan maar zeker groeit het besef dat een overkoepelende actiegroep moeten opgericht worden om samen met de beleidsmensen van de Zennevallei en het Pajottenland eens bij¬een te komen om over het probleem te praten. In 2008 was het probleem meer in de kijker dan in 2009, maar het blijft nog altijd bestaan.
Dag van de Natuur Dworp
Natuurbeheer in het Riloheidereservaat: Wilgen knotten, egelverblijf maken, maaisel afruimen, bramen opruimen en verbranden, enkele dode bomen verwijderen.Zaterdag 21 november- Vanaf 9 u afspraak op de parking van het voetbalveld van FC Dworp, einde Riloheidestraat. Organisatie Natuurpunt Beersel.Info: Piet: 02-380 17 52.Nuttige tip: Voor picknick wordt gezorgd
Essenbeek (Halle)
Natuurbeheer in natuurgebieden Berendries (snoeien en knotten van essen en wilgen, verzagen van enkele grote schietwilgen, hooien van gemaaide percelen, palen plaatsen rond vogelakker, takkenrillen opvullen) en Maasdalbos (Verzagen en opruimen opslag esdoorns ten zuiden van de vijvers, verwijderen opslag robinia).Zaterdag 21 november - Afspraak 9 u: hoofdingang Berendries(straat) of hoofdingang (infopanelen) langs de Maasdalstraat, Essenbeek. - einde 16u.Natuurpunt Halle, JNM
Info: bart ghysels, 02-356 76 46.Nuttige tip: Meebrengen: stevige schoenen, kapmes, zaag, spitvork, werkhandschoenen, laarzen, ( kettingzaag mag).
RESPECT voor BHV Op 26 mei 2003 verklaarde het Belgische (taalgemengde) Grondwettelijk Hof dat de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde discriminerend werkt. Meer dan zes jaar later is er niets gebeurd. Ondertussen verkrampt de situatie in Vlaams-Brabant verder. Dit is veel meer dan een symbooldossier, dat men probeert weg te moffelen in kluwen van juridische haarkloverij. Het gaat erom dat België zijn eigen grondwet niet eerbiedigt, dat er nog steeds ongelijkheid bestaat tussen Vlaanderen en Wallonië, dat een hele regio onder druk komt te staan. Met een nieuwe campagne (‘Respect voor Vlaams-Brabant’) schakelt de Vlaamse Beweging straks een tandje bij.
De voorstanders van een onderhandelde oplossing hebben al 819 dagen ‘niets’ bereikt. Ze hebben zich uitgeput in belangenconflicten, alarmprocedures en tutti quanti. Het woord is nu aan het parlement. Zo hoort het in een democratie. Stop de discriminatie. Punt.
Vlaams-Brabant wil een provincie zijn zoals de negen andere. De arrondissementen Halle-Vilvoorde en Leuven vormen samen één kiesomschrijving. En of daar nu veel of weinig anderstalige Vlamingen wonen of niet, dat maakt niets uit. In New York bijvoorbeeld spreekt ook niet iedereen Amerikaans Engels in de huiskamerAlle gemeenten van Halle-Vilvoorde zijn voor honderd procent Vlaamse gemeenten. De burgemeesters en schepenen van deze Vlaamse gemeenten zijn dan ook – of sommigen het nu graag hebben of niet – Vlaamse mandatarissen.
Campagne
Het ‘Belgique de papa’ blijft zich arrogant opstellen tegenover Vlaanderen, Brussel blijft plannen smeden om stukken Vlaams-Brabant te bevoogden op economisch, cultureel of onderwijskundig gebied. Pascal Smet (sp.a) en Steven Vanackere, de twee ‘Brusselse’ ministers in onze regeringen én premier Herman Van Rompuy, Vlaams-Brabander uit de Vlaamse gemeente Sint-Genesius-Rode, weten dat de Vlaamsgezinden vooral hen zullen viseren als ze Vlaanderen een oneerbare oplossing door de strot zouden duwen. ’.
De motieven voor de nieuwe campagne zijn ruimer dan het strikt juridisch-politieke. Het accent zal voortaan ook liggen op de dagelijkse realiteit in die regio: de confrontatie met de toenemende verfransingsdruk, op diverse terreinen.
Jongeren
Bepaalde lagere scholen (Wezembeek-Oppem is het jongste voorbeeld) mogen van hun niet eens benoemde burgemeester niet deelnemen aan de Gordel voor basisscholen. In jeugdclubs wordt een gewone, vanzelfsprekende werking onmogelijk gemaakt door het francofone gemeentebestuur. Hoelang wacht de Vlaamse voogdijoverheid om op te treden? In andere gemeenten rond Brussel is er een toevloed van Brusselse Franstalige jeugd (de hoofdstad van Europa beschikt niet eens over een openluchtzwembad). Bijvoorbeeld in de recreatiedomeinen van Hofstade en Huizingen, omdat de voorzieningen in de hoofdstad ontoereikend zijn. De jeugdwerking wordt er bijna ‘verplicht’ om tweetalig te worden.
Winkelen
De verfransingsdruk is er ook in winkels, op markten en in grootwarenhuizen. Sommige Vlaams-Brabanders schakelen in Brussel over naar het Frans om er als ‘klant’ bediend te worden. Terwijl de Makro-directie in Sint-Pieters-Leeuw en Machelen beweert tweetalig te moeten/willen zijn omwille van klanten van over de taalgrens. Is dat dan ook het geval over de taalgrens, in de Makro van Alleur bij voorbeeld? Neen. Twee maten, twee gewichten, je kunt het gewoon discriminatie noemen. Een vorm van ongelijkheid die de Franstaligen en Wallonië cultiveren en die door Vlaanderen wordt geduld.
Werken, wonen, sport
Alerter moeten we ook zijn Werkbeurzen, zoals onlangs in Zaventem georganiseerd, moeten het officieel eentalig karakter van de Vlaams-Brabantse industriezones secuur duiden. Net zoals uitzendkantoren en werkwinkels moeten wijzen op de noodzakelijke kennis van het Nederlands. Dat maakt niet alleen het vinden van een job iets makkelijker, het is bovendien sociaal noodzakelijk, wanteen goede basis voor inburgering in ons land.
Als er aanwijzigingen zijn dat inwoners van Halle-Vilvoorde als kandidaat-kopers van bouwgronden en sociaal betaalbare huizen op de vastgoedmarkt ‘verdrongen’ worden moet de overheid het nodige doen om die verdringing te stoppen. Gemengde wijken zijn op zich geen probleem, verdringing of discriminatie is dat wel. Helaas worden veel Vlaams-Brabanders geconfronteerd met dat probleem. Zelfs in de vrijetijdsbeleving is waakzaamheid geboden. ‘Ik sport, jij sport, wij sporten in het Nederlands’, het is een mooie campagne. Maar op het terrein gebeurt het te vaak dat jonge voetballers uit Brussel bij hun komst net iets te vlotjes op hun (taal)wenken worden bediend. Trainers schakelen over op het Frans, vaak met medeweten van het gemeentebestuur. Dit is geen wegwijzer naar integratie en respect.
Al die aspecten van het sociale en maatschappelijke leven, bepalen mee het welzijn van de Vlaams-Brabanders. Het Halle-Vilvoorde Komitee rekent op RESPECT.
