Voor een Leefbaar Lot

Beersel heeft op 24 mei een eerste openbare informatievergadering gewijd aan het Gemeentelijk Ruimtelijk Structuurplan.

Streekvereniging Zenne en Zoniën, al 39 jaar de gespecialiseerde onafhankelijke gesprekspartner inzake milieu, stedebouw en Ruimtelijke ordening, heeft zich tijdens deze bijeenkomst  grotendeels achter het voorgelegde voorontwerp geschaard.

Voor 90%; positief, zegt voorzitter Roger Swalens in een reactie. "Vooral de idee om het plan volledig op te hangen aan de idee "Land van Teirlinck" kunnen we appreciëren. Omdat de basisfilosofie uitgaat van het behoud en de versteviging van de Open Ruimte-structuren."

Wat de vereniging wel zorgen baart, is  ondermeer en vooral de kwalificatie 'Vlaams Strategisch Gebied" voor deelgemeente Lot. Beersel moet in het eigen structuurplan de bovenliggende (provinciale en Vlaamse) plannen opnemen en dus uitgaan van een aantal verstedelijkende parameters.  Niet alleen de geplande ringweg om Lot en de verkeersafwikkeling rond de industriezones baren zorgen. Er is ook de woondensiteit, die aanzienlijk hoger ligt dan in de andere deelgemeenten en in de buitengebieden;  ook bouwen in de hoogte wordt als een probleem ervaren.  In Lot zijn meer bouwlagen toegelaten dan in de rest van Groot-Beersel.

En omdat er in het hoofddorp Alsemberg geen plaats meer is, moet alles wat daar niet meer kan, in Lot opgevangen worden. Lot is dus slachtoffer van de omstreden beslissing om deel te worden van het Vlaams Strategisch Gebied  (vroeger Vlaams Stedelijk gebied). Volgens Zenne en Zoniën nemen de mensen van Lot dit niet in dank af.  De vereniging is van plan om in de verdere procedure van goedkeuring elke gelegenheid te benutten om  de levenskwaliteit van Lot, de minst "open" en groene deelgemeente,  te verdedigen. Dat zal gebeuren in nauwe samenwerking met het Actiecomité Leefbaar Lot.

Maar Zenne en Zoniën is ook zinnens de rest van het Gemeentelijk Ruimtelijk Structuurplan Beersel met een kritisch oog te bekijken. Sommige "nieuwe voorstellen" inzake bijvoorbeeld fietspaden en trage wegen zijn al dertig jaar oud en worden telkens opnieuw in de plannen opgenomen, zonder dat er een serieuze uitvoering komt.