Ontnederlandsing Vlaamse Rand

cijfers taal moeder-kind 2015 opnieuw alarmerend

Ontnederlandsing Vlaamse Rand gaat onverminderd door De Vlaamse Volksbeweging (VVB) B ontving van de Vlaamse administratie de jongste demografische cijfers voor het jaar 2015, meer bepaald de gegevens over het taalgebruik van de moeders van borelingen in Vlaams-Brabant. Deze cijfers wijzen opnieuw op een belangrijke achteruitgang van het aandeel Nederlandstalige moeders in Halle-Vilvoorde. Wanneer we de vergelijking maken met 2004 stellen we een daling vast van het percentage Nederlandstalige moeders in Halle-Vilvoorde van 58,2 naar 47,1 procent in 11 jaar tijd. Dit betekent dat dit aandeel Nederlandstalige jonge gezinnen jaarlijks met een vol procent daalt. Het jongste jaar is er zelfs een daling met bijna 2 procent (van 49 naar 47,1)! Omgekeerd is het aandeel anderstalige jonge moeders in diezelfde periode gestegen van 9 naar 20,8 procent, wat dus een stijging betekent van ruim 1 procent per jaar. Het aandeel Franstalige moeders steeg op 11 jaar met bijna 7 procent (van 25,2 naar 32,1 of van een kwart naar bijna een derde). De stijging aan Franstalige kant is vooral opmerkelijk sinds 2010: van 27,1 procent naar 32,1 of jaarlijks precies 1 procent erbij. Deze cijfers bewijzen dat de verfransing van de Vlaamse Rand helemaal niet stagneert. In de zes faciliteitengemeenten stellen we zowel voor de vergelijkingsperiode 2004-2015 als voor 2010-2015 op bijna alle plaatsen een forse daling vast van het aandeel Nederlandstaligen. Alleen in Wezembeek-Oppem is er de jongste 2 jaar een gunstige evolutie (van 7,1 in 2010 naar 12,5 en 10,3 procent).  Meest schrijnend is de situatie in Drogenbos, waar in 2015 voor het eerst geen enkel Nederlandstalig gezin met een boreling werd opgetekend (nog 13 procent in 2004). De sterkste daling zien we in Wemmel en Sint-Genesius-Rode, waar in 2004 nog respectievelijk 27,3 en 26,1 procent Nederlandstalige moeders genoteerd werden en in 2015 nog amper 10,8 en 12,1 procent.    In de rest van Halle-Vilvoorde stellen we tussen 2004 en 2015 de meest opmerkelijke verschuivingen vast in Asse (-25,1N, + 20,9A),  Grimbergen (-20,1N,+15,7F,+16,2A), Lennik (-25,1N,+19,3F), Liedekerke (-23N), Overijse (+19,2F), Vilvoorde (-15,9N, +22,5A) en Zaventem (+15,5A). De situatie is het meest alarmerend in Sint-Pieters-Leeuw, waar al sinds 2004 beduidend meer Franstalige jonge moeders genoteerd worden dan Nederlandstalige, en in Machelen, waar het aandeel Nederlandstalige jonge moeders vooral de jongste jaren fors daalde tot amper een kwart. Daarnaast zijn ook Zaventem (meer F dan N sinds 2009) en Vilvoorde (sinds 2013) op een structurele wijze aan het verfransen. Ook in Beersel, Overijse en Hoeilaart zijn er de jongste jaren meer geboorten in Franstalige gezinnen dan in Nederlandstalige. Deze cijfers tonen voor de zoveelste maal aan dat de situatie in de Vlaamse Rand helemaal niet verbetert of zelfs maar stagneert. Ze bewijzen integendeel dat er veel te veel jonge Nederlandstaligen ten gevolge van de demografische druk vanuit Brussel blijven wegtrekken uit de streek waar ze hun jeugd doorbrachten. De verdringing van Nederlandstaligen blijft dus onverminderd doorgaan. Deze alarmerende situatie moet hoogdringend gekeerd worden en dat is enkel mogelijk via een doordacht en intensief woonbeleid. Zowel de Vlaamse overheid als de provincie én de meeste gemeentebesturen schieten op dit vlak schromelijk tekort. De VVB wil dat deze drie beleidsniveaus hoogdringend werk maken van een kentering.   Bron: Vlaamse Volksbeweging